Wszędzie znajdziemy informacje o składzie: 55% alpaka – 35% bawełna – 10% wełna merino extrafine.
Wszędzie znajdziemy rozmiar zalecanych drutów.
Przeczytamy o tym jak jest miękka, delikatna i że w języku duńskim oznacza płatek śniegu, ale nigdzie nie przeczytamy jak zachowuje się w trakcie przerabiania ani po zablokowaniu a tym bardziej jak zmienia się w trakcie noszenia.
Zauroczyłam się tą włóczką przeglądając sklepy internetowe ale jak w takich sytuacjach bywa nie miałam odwagi zamówić szczególnie że cena nie zachęca do zakupów w ciemno.
W zeszłym roku miałam okazję na pomacanie jej na Wool Fashion w Warszawie.
Wtedy wzięłam jeden motek na próbę z myślą o czapce – 110m wystarczyłoby spokojnie, szczególnie na drutach 5mm.
Oczywiście odłożyłam ją w kąt stwierdzając, że jak tylko skończę jeden projekt od razu zabiorę się za czapkę. I tak czekała. Czekała, czekała aż zapragnęłam zrobić z niej sweter. Kupiłam 6 kolejnych motków.
Snefnug jest naprawdę mięciutka, delikatna i lekka! Jestem zaskoczona jej wagą. W ogóle nie czuć na sobie tego swetra.
Pracuje się nią bardzo dobrze-mnie się pracowało nią bardzo przyjemnie. Płynnie schodziła z drutów, nie haczyła. Miałam delikatne obawy co do tego, ponieważ wygląda na delikatnie „kudłatą”. Każde oczko przerabiało się szybko. Czysta przyjemność.
Zastosowałam swoją klasyczną rozmiarówkę-delikatne oversize M.
Wykorzystałam wszystkie motki, co do centymetra. Z 7 motków finalnie wyszedł kardigan mniej więcej 70 cm długości.
Po zablokowaniu wymiary zostały dokładnie takie same jak w momencie zejścia z drutów.
Po kilku założeniach rozciągnęły się zamknięcia rękawów i dziurki na guzki się wyrobiły. Prawdopodobnie jeszcze trochę się rozejdą. Polecam obszycie dziurek i zrobienie węższych rękawów przy nadgarstkach.
Pracując Snefnug należy być skupionym i mieć bardzo przemyślany projekt, ponieważ bardzo ciężko się pruje do tego niszczy i traci objętość.
